W coraz większym stopniu funkcjonalność i lokalizacja obiektów małej architektury miejskiej wpływa na postrzeganie miast jako uporządkowanych oraz nowoczesnych. Ujednolicanie się kolorystyczne i materiałowe obiektów małej architektury zbiega się w czasie z dążeniem do optymalnego, przystosowanego do człowieka, zagospodarowania terenu, będącego jednocześnie w równowadze z otoczeniem przyrody.
Czym jest mała architektura miejska?
Zgodnie z definicją prawa budowlanego, mała architektura to niewielkie obiekty umiejscowione w publicznej przestrzeni, służące do rekreacji, odpoczynku czy utrzymania porządku, a więc piaskownice, ławki, kosze na śmieci, wiaty śmietnikowe, wiaty przystankowe, palarnie zewnętrzne, wiaty rowerowe, zadaszenia, donice i pojemniki na rośliny miejskie. Obiekty te, montowane na terenach zewnętrznych, stanowią integralną część miejskiego krajobrazu, dlatego ważne jest dążenie do ich „wpasowania” się w najnowsze trendy.
Nowe kierunki projektowania małej architektury miejskiej
Mała architektura miejska powinna cechować się nie tylko estetyką, ale również dbaniem o bezpieczeństwo użytkowników i komfort korzystania z okolicy. Coraz częściej takie obiekty są wykonywane z połączenia profili stalowych, w tym ocynkowanych i malowanych proszkowo, ze szkłem hartowanym lub poliwęglanem komorowym czy litym. To łatwe w utrzymaniu materiały, wykonane w tonujących, neutralnych kolorach lub dostosowanych do kolorystyki okolicy.
Nowoczesny stalowo-szklany design miejski nie ogranicza przestrzeni ani widoków, jest odporny na prawie wszystkie zjawiska atmosferyczne i bezpieczny dla użytkowników. W przestrzeni miejskiej spotkać można także wykorzystanie drewna i szkła oraz industrialnego połączenia drewna i metalu, balansującego funkcjonalność i środowisko naturalne.
